அத்தியாயம் 3 விடிவதற்கு இன்னும் நேரம் இருந்ததால் அறைக்குள்ளேயே நடை பழகிக் கொண்டிருந்தாள் அபிநய வர்ஷினி. ‘அவன் இங்கே வந்தது எதேச்சையாகவா அல்லது திட்டமிட்டா? திட்டமிட்டு வருவதென்றால் அவனுக்கு இந்த இடம் எப்படித் தெரியும்? கண்டிப்பாக நிவேதிதா சொல்லி இருக்க மாட்டாள்’. அப்பொழுதும் தோழி மீது இருந்த நம்பிக்கை அவளுக்கு குறையவில்லை. ‘எதேச்சையாகத் தான் வந்திருக்க வேண்டும்... நான் தான் அவனைப் பார்த்ததுமே பயந்து நடுங்கி இப்படி ரூமுக்குள்ளே ஒளிஞ்சுக்கிட்டு இருக்கேன்’ என்று தன்னை...

தணலை எரிக்கும் பனித்துளி அடுத்த அத்தியாயம் போட்டாச்சு மக்களே.. இருபது எபில முடிக்கலாம்னு நினைச்சேன்... இன்னும் நிறைய விஷயங்கள் சொல்ல வேண்டியது இருக்கிறதால இருபத்தைஞ்சு எபி வரை வரும்னு நினைக்கிறேன்.

ஊட்டியில் இருந்த தன்னுடைய வீட்டுத் தோட்டத்தில் சால்வையை தோளில் போர்த்தியபடி இயற்கை அழகை கண்களால் பருகிக் கொண்டிருந்தாலும் அபிநய வர்ஷினியின் மனம் அந்த அழகில் நிலைக்கவில்லை. மாறாக அன்றைய தினத்தை நோக்கி பயணித்து தோழிக்காக வருந்திக் கொண்டிருந்தது.. அன்று அந்த புதியவனை அறைந்த பிறகு தான் இருக்கும்  சூழல் உறைக்க... தன்னை சுற்றிலும் பார்வையை ஓட்டினாள். அங்கே இருந்த அத்தனை பேரின் பார்வையிலும் அவள் மீதான பரிதாபமே தொக்கி நிற்க......

ஊரின் எல்லை வரை மருதாணியை தோளில் தாங்கியவாறு நடந்து வந்தவன் டவுனுக்கு வந்த பிறகு டேக்ஸியை வரவழைத்து ஒரு ஹோட்டலுக்கு அவளை அழைத்து சென்றான். அங்கேயே ரிஷப்ஷனில் சொல்லி மருத்துவரை வரவழைத்து அவளது காயங்களுக்கு மருந்திட செய்தான். உணவு வேளை நெருங்கியதும் இருவருக்கும் சேர்த்து உணவை வரவழைத்தான். இத்தனையையும் அவன் பார்த்து பார்த்து செய்தாலும் இருவரும் இடையில் ஒரு வார்த்தை கூட பேசி இருக்கவில்லை. மருதாணி இறுகிப் போய் அமர்ந்து...

இளங்காலைப் பொழுதில்  தன்னுடைய கார் பயணத்தை சுகமாக ரசித்து அனுபவித்தபடியே பயணித்துக் கொண்டிருந்தாள் அபிநய வர்ஷினி. இன்னும் சூரியனின் கதிர்கள் பூமியை தொட்டு... தன்னுடைய ஆட்சியை செலுத்தி இருக்காததால் , லேசான குளிருடன் இருந்த அந்த காலைப் பொழுது அவளது வாழ்வையே மாற்றப் போவதை அறியாமல் காரின் ஜன்னலின் வழியே வந்து கொண்டிருந்த காற்றை ஆழ்ந்து சுவாசித்து மகிழ்ச்சியுடன்  நுரையிரலில் நிரப்பிக் கொண்டாள். இன்னும் சற்று நேரத்தில் அவளுடைய குடும்பத்துடன்...

ஸ்ரீரங்கத்து ராட்சசி கதை முழுக்க முழுக்க சஸ்பென்ஸ் மற்றும் திரில்லரை அடிப்படையாகக் கொண்டு எழுதி இருக்கிறேன். இதில் இருக்கிற அனைத்தும் என்னுடைய சொந்த கற்பனை மட்டுமே. யாரையும் புண்படுத்தும் நோக்கில் எழுதப்பட்டது அல்ல. வெறும் புனைவுக் கதை. இந்த கதையை படித்து விட்டு வாசகர்கள் தங்களுடைய கருத்தை என்னுடைய மெயில் ஐடியில் பகிர்ந்து கொள்ளலாம். madhumathibharath@gmail.com   அன்புடன், மதுமதி பரத்     அத்தியாயம் 1   பச்சை பளிங்கு கற்களினால் செதுக்கியது போல இருந்த  அரங்கநாதன் பள்ளி கொண்டிருக்கும் ஸ்ரீரங்கம்...

அத்தியாயம் 15 ‘***** பழங்குடி கிராமத்தில் கொடிகட்டி பறக்கும் விபசாரத் தொழில்... உள்ளூர் மக்களின் பலத்த ஆதரவோடு’ என்ற தலைப்புக்குக் கீழே கௌதமும் மருதாணியும் இணைந்திருக்கும் அந்த போட்டோ வெளியாகி இருக்க... முற்றிலும் உடைந்து போனான் கெளதம். அது ஒரு நாலாந்தர பத்திரிக்கை தான். அந்த விஷயம் அவனுக்குத் தெரியும். இவர்களுக்குத் தெரிய வாய்ப்பு இல்லையே. அவனுக்கு நன்றாகத் தெரிந்தது இது அந்த குமரனின் வேலை தான் என்று... அவனது இந்த செயலுக்கு...

குமரன் விசாலத்திடம் அங்கே தான் பார்த்த காட்சிகளை ஒன்று விடாமல் விலாவாரியாக பற்ற வைத்துக் கொண்டிருந்தான். அவன் சொல்ல சொல்ல விசாலத்தின் கண்கள் அதீத மகிழ்ச்சியில் பளபளக்கத் தொடங்கியது. குமரன் அத்தோடு மட்டும் நிறுத்தாமல் மருதாணியும், கௌதமும் கட்டிலில் அமர்ந்து கொண்டு ஒருவரையொருவர் மெய் மறந்து பார்த்துக் கொண்டிருந்த அந்த அழகிய தருணத்தை தன்னுடைய மொபைலில் அவன் பதிவு செய்திருந்த கோணம்  காண்போரை முகம் சுழிக்க வைக்கும் விதமாக இருந்தது. கௌதமும்,...

  பொழுது விடிந்த பிறகும் கூட படுக்கையை விட நகராமல் அப்படியே சுருண்டு படுத்திருந்தான் கெளதம்.  அவனுக்கு வெளியே கிளம்பிப் போகவே மனமில்லை. சீக்கிரமாக வெளியே கிளம்பிப் போய் வேலையை முடித்தால் அடுத்து என்ன நடக்கும்? ஊரை விட்டு கிளம்ப வேண்டுமே... மருதாணியை விட்டு எப்படி போவது? மருதாணியின் கண்களில் எந்த அளவிற்கு நேசத்தைக் கண்டானோ அதே அளவிற்கு நேர்மையையும் பார்த்து இருக்கிறான். எந்த சூழ்நிலையிலும் தன்னுடைய சுய மரியாதையை இழக்க...